گاهی نه تنها مژه‌های بلند به راحتی به دست نمی‌آیند بلکه اتفاقی برعکس هم می‌افتد؛ یعنی مژه‌ها ریزش پیدا می‌کنند و روزبه‌روز تعدادشان کمتر می‌شود، این اتفاق ناخوشایند چندان نادر نیست و بسیاری از خانم‌ها و حتی آقایان گرفتار ریزش مژه می‌شوند. 

بیماری‌هایی که موجب ریزش مو می‌شوند
بسیاری از بیماری‌های غدد درون‌ریز یا سیستمیک هم تظاهراتی از ریزش مژه یا ریزش ابرو دارند از جمله مشکلات تیروئیدی مثل پرکاری یا کم‌کاری تیروئید، آلوپسی آره آتا (ریزش سکه‌ای)، لوپوس و . . . و اختلالات تغذیه‌ای از جمله کمبود پروتئین، کمبود بیوتین و کمبود آهن که از سایر علل ریزش مژه و ریزش ابرو  هستند.  برخی عفونت‌ها مثل سیفلیس، عفونت ویروسی مثل ویروس تب خال، جذام و عفونت‌های قارچی و برخی دلایل عفونت‌های انگلی نیز منجر به بروز ریزش مژه ها می‌‌شود، از جمله demodicosis که نوع فولیکولاروم آنها با عارضه ریزش مژه و شوره همراه است.

یکی از عوامل ایجاد کننده ریزش مژه التهاب های لبه پلک های بلفاریت می باشد که این حالت باعث تورم پلک شده بنابر این مژه ها راحت تر از معمول کنده می شوند و ریزش آنها تسریع می گردد. این حالت سبب ریزش کامل مژه ها نمی شود وممکن است در اثر شستشو و یا مالش پلک ها تعدادی از مژه ها کنده شود.

عفونت، درماتیت سبوره، آلرژی و یا ضربه و دستکاری محل می تواند باعث التهاب لبه پلک ها شود .عفونت های ناشی از استافیلوکوک در لبه پلک را باید سریعا درمان کرد زیرا عدم درمان سبب التهاب طولانی می گردد و این امراحتمال ریزش مژه ها به دلیل ادم حاصله را افزایش می دهد.

یک نوع عفونت انگلی در لبه پلک ها موجب درماتیت سبوره می شود. تورم و پوسته ریزی از علائم درماتیت سبوره است که عدم درمان آن سبب ریزش مژه ها می شود.

عفونت های ناشایعی مانند سل پوستی یا جذام هم می توانند سبب ریزش مژه ها شوند اما جزوعلل شایع بیماری محسوب نمی شوند .

گاهی مواقع عفونت شدید باکتریایی مانند تب مخملک نیز موجب ریزش و کم پشتی مژه ها می شوند که بعد از درمان بیماری، ریزش مژه ها رفع می شود.

عفونت های ویروسی شدید می توانند سبب ریزش موقت موها ومژه ها شوند اما این حالت بعد از درمان بیماری قابل برگشت است .

گاهی اوقات ضربه و آسیب به چشم مانند مالش شدید پلک ها و حساسیت به وسایل آرایشی مانند سایه چشم، خط چشم و به ویژه ریمل می توانند عامل ریزش مژه شوند . مواد آرایشی مانند ریمل و خط چشم ها می توانند حساسیت تماسی یا آلرژی ایجاد کنند و سبب التهاب لبه پلک ها و در نتیجه ریزش مژه ها شوند.

یکی از علت های ریزش مژه ها می توانند داروها باشند که این داروها عبارتند از رتینوئیدها، هپارین، آندروژن ها، داروهای ضد کلسترول داروهای ضد تیروئید ی، پروسپرانول، اسید والپروئیک و داروهای ضد انعقادی.

ریزش موی سکه ای مژه

ریزش موی سکه ای (آره آتا) یکی دیگر از علل شایع ریزش مژه ها می باشد . این حالت سبب خالی شدن تمام یا قسمتی از مژه ها به طور ناگهانی می شود و می تواند در ناحیه ابرو و کف سر و … نیز رخ دهد. ریزش موی سکه ای یک بیماری ایمنی است که با توجه به شدت بیماری، درمان های خاصی دارد.

کدام محصولات در درمان ریزش مژه‌ها موثرند؟
اصولا تقویت مژه و ابرو به صورت موضعی خصوصا در ترکیبات آرایشی امکان‌پذیر نیست و اغلب تبلیغات در این زمینه بیشتر ادعا هستند. برخی داروهای آنالوگ پروستاگلاندین از جمله لاتانوپروست در درمان ریزش مژه مؤثر بوده است. ترکیب دیگر آن bimatoprost است که به صورت موضعی در مطالعات در درمان آلوپسی آره آتا به‌کار رفته و مؤثر بوده است.

روش‌های سنتی برای پرپشتی ابروها و مژه‌ها
قبل از استفاده از هر نوع روغن یا محلولی لازم است از پاک و بهداشتی بودن محل موردنظر اطمینان حاصل کنید. برای این منظور با استفاده از شامپوبچه ابرو و مژه‌ها را شست‌وشو داده و پس از خشک کردن از روش‌های ذکر شده بهره ببرید.

روغن بادام: روغن بادام تلخ یا شیرین هر کدام را که دردسترس دارید مفید خواهد بود، البته روغن بادام تلخ تاثیر بیشتری دارد به شرطی که خالص باشد. کافی است برای ماساژ ابرو با گوش پاک‌کن یا برس و برای مژه از فرچه ریمل استفاده کنید.

روغن زرده تخم‌مرغ: استفاده از روغن زرده تخم‌مرغ که دارای پیشینه تاریخی نیز هست در تقویت و پرپشتی ابرو و تقویت مژه بسیار نقش دارد.

ترکیب روغنی: ترکیب روغن‌های مار، مورد، رزماری و ماساژ آنها به ابرو و مژه در تقویت و پرپشتی تاثیر فوق‌العاده دارد.

روغن هفت‌مغز: بی‌شک روغن هفت‌مغز یکی از بهترین روغن‌های ترکیبی است که از هفت‌دانه روغنی مانند بادام تلخ و شیرین، فندق، سیاه‌دانه، پسته، کنجد و کرچک تشکیل شده و با داشتن مواد ضروری و مورد نیاز برای رشد و تقویت ابرو و مژه یکی از بی‌نظیرترین ترکیبات روغنی است.